Αλβανικό Gospel...

Όνειρο ήταν η Eurovision χθες, όνειρο!!! Τόσα χρόνια, που δεν έχω χάσει διαγωνισμό από παιδάκι (και όχι, δεν έχω ούτε εξήγηση ούτε δικαιολογία γι'αυτό...), τέτοια ομορφιά δεν είχα ξαναματαδεί!! Τί τραγούδια, τί παρουσίες, τί φτερά και πεταλούδες, τί φωτιές, τί κλόουν, απ'ολα τα καλά! Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω...
Ε, ας το πιάσω απο την αρχή... Βγήκε λοιπόν πρώτη πρώτη η κοπελίτσα απο το Αζερμπαϊτζάν... εγώ, για να λέω και την αλήθεια, γεωγραφία έμαθα τη δεκαετία του 80' (ναι, μια χαρά μπορείτε να υπολογίσετε την ηλικία μου έτσι...) κι απο τότε πολλά έχουν αλλάξει και κάθε χρόνο που βλέπω το διαγωνισμό τα χάνω η άσχετη με το πόσο έχει απλώσει η Ευρώπη... όσο για ονόματα χωρών και τοποθεσίες, μαύρα μεσάνυχτα έχω... το 80', μόνο η συμμετοχή του Ισραήλ μας παραξένευε... τεσπά, ξέφυγα...
Ωραιότατη ήταν η κοπελίτσα με τα μπλέ, είπε και μια μπαλάντα σχεδόν τα κλάματα έβαλα... Βέβαια, αυτή είχε το πλεονέκτημα να πει την πρώτη μπαλάντα της βραδιάς... και πού να το φανταζόταν οτι θα ξεκινούσε τέτοιο ρεύμα μπαλάντας, ούτε λίγο ούτε πολύ άλλες 11 ακούσαμε!!! Κάπου οι μισοί διαγωνιζόμενοι έκλαιγαν για την αγάπη τους φέτος!!! Κι εγώ που νόμιζα οτι οι καιροί είναι δύσκολοι οικονομικά, μπααααα.... αισθηματικά είναι καλέ τα προβλήματα της Ευρώπης!!!
Μετά βγήκε η Ισπανία κι εμένα πολύ μου άρεσε διότι και βαλσάκι ήταν και κλόουν είχε και μολυβένιο στρατιωτάκι είχε και δεν τα έχασε και το παληκάρι όταν του πετάχτηκε μπροστά θεατής φανατικός που προφανώς ήθελε να έχει φωτογραφία με την μπάντα για σουβενίρ... Μια χαρά, τίποτα δεν έχω να τους προσάψω... όλα για τους επόμενους 20 (και βάλε...) τα έχω μαζεμένα... Διότι δεν έφτανε που είχαμε μπαλάντα κάθε δεύτερο τραγούδι, είχαμε κι αυτές που ήταν κάτι μεταξύ κάλαντων (άααααγια νύχτα και τέτοια....) και εθνικών ύμνων, βλέπε Νορβηγία! Είχαμε "πυρετό στο Σαββατόβραδο" με την κακή έννοια (αν και αυτό απο μόνο του είναι οξύμωρο...) και αναβίωση της ντίσκο των 80', βλέπε Μολδαβία... με ξαναγύρισαν στη ντισκοτεκ La Luna που πήγαινα ως παιδίον στις διακοπές, μόνο το Rosso Antico με πορτοκαλάδα έλειπε... και φυσικά δε με χαλάει που κοπιάρουν τα τραγούδια απο το 80', στο κάτω κάτω μέσα σε 3 λεπτά που πρέπει υποχρεωτικά να είναι τα τραγούδια, δεν περιμένω να ακούσω τίποτα το εξaιρετικό ή πρωτότυπο, κόπιες περιμένω... αλλά με χαλάει που πήραν και κόπιαραν τα κακά του 80'!!! Και είχε η δεκαετία και καλά, δεν ακούω κουβέντα! Κοπιάραν κακό ροκ, βλέπε Βοσνία-Ερζεγοβίνη, κοπιάραν τον Boy George  και τον ανακάτεψαν με λίγο απο Goran Bregovic για χαριτωμενιά και φολκλόρ, βλέπε Σερβία (κι είμαστε και γειτόνοι... κρίμα) και μετά βγήκαν οι πεταλούδες... Στο μεταξύ, είχα πάρει και τη μάνα μου τηλέφωνο και σχολιάζαμε στέρεο και σε κάποια στιγμή μου λέει "νά τα τα φτερά" κι επειδή η δική μου τηλέοραση είχε μια καθυστέρηση, δεν κατάλαβα τί εννοούσε μέχρι που τα είδα κι εγώ! Πεταλούδες γίναν οι κοπέλες, χάλια ήταν πριν, πιο χάλια ως λεπιδόπτερα!!! Άφωνη έμεινα (και δε μου συμβαίνει συχνά...)
Μετά είχαμε κι άλλες μπαλάντες, βαριέμαι να γράφω πόσο βαρετές ήταν, και καπάκι και "το δικό μας"... όχι, δεν ήταν καλό... βάζω τον εθνικισμό μου στην άκρη και λέω χωρίς φόβο και πάθος, χάλια ήταν κι αυτό... παρόλα τα χορευτικά και τα λευκά κολλητά μπλουζάκια (που, όχι, με κοιλίτσα ΔΕΝ συνδυάζονται....) και τα τύμπανα και τις φωτιές... χάλια ήταν... Μετά βγήκε και η Τουρκία με ρομπότ-σιδηρουργό επι σκηνής που μετά αποκάλυψε οτι ήταν γένους θηλυκού χωρίς όμως αυτό να βοηθήσει το τραγούδι που ήταν, τι άλλο, χάλια κι αυτό....

Και μ'αυτά και μ'αυτά φτάσαμε στην συμμετοχή της Αλβανίας... κι αναρωτιέμαι η γυναίκα "έχει καλέ Gospel η Αλβανία;;!!"... ναι, αυτά τα θρησκευτικά που τραγουδούν οι Αφρικανο-Αμερικανοί (για να χρησιμοποιήσω και τον πολιτικά ορθό όρο...) στις εκκλησίες;!... Γιατί, είχε σκλάβους οι Αλβανία;!... και μάλιστα απο την Αφρική;! Δηλαδή εκτός απο γεωγραφία που είμαι σκράπας, δεν έχω ιδέα και απο ιστορία;;; Καταντράπηκα!!!  Μου πέσαν τα μούτρα... τόοοοση ασχετοσύνη πια... Το θετικό είναι οτι τώρα τουλάχιστον ξέρω... μη βρεθώ ποτέ στην Αλβανία για διακοπές ή τουρισμό (δε θέλω γελάκια...), τουλάχιστον να κανονίσω να πάω ν'ακούσω ένα  Gospel βρε παιδί μου...
Τα υπόλοιπα ήταν πάλι μια απο τα ίδια... Μπαλάντες, κι άλλες μπαλάντες, ένα καλούτσικο και χορευτικό απο τη Γαλλία (που το καημένο τελικά άπατο πήγε... όπως και της Ισπανίας που όπως είπα πιο πάνω μου άρεσε... βρε μήπως τα γρουσούζεψα εγώ τα τραγουδάκια;;...), η Ουκρανέζα με κάτι κουρέλια που έμοιαζε σα να βούτηξε στον Ατλαντικό και να βγήκε με φύκια κολλημένα πάνω της (πράγμα που μου γέννησε κι άλλες γεωγραφικές απορίες... έχει πρόσβαση στον Ατλαντικό η Ουκρανία;;... γαμώ την άγνοιά μου...), δύο πιάνα κολλημένα για τους Ρουμάνους και η Cat Woman να τραγουδάει κάτι κορώνες (μη χειρότερα...) και τέλος, επιτέλους, βγήκε και μια γυναικάρα!! Χωρίς υπερβολή!! 2 μέτρα μπόι και ξυπόλητη διότι πού να βάλει και τακούνι η έρημη... κούκλα, δεν έχω να βρώ κακό να πω για το κορίτσι... το τραγούδι φυσικά δεν άξιζε μία αλλά τουλάχιστον μας αποζημίωσε η κοπέλα με τα κάλλη της!
Και μετά βγήκε ένα κοριτσάκι σα κακόμοιρο απο τη Γερμανία κι είπε ένα τραγουδάκι συμπαθέστατο (και κέρδισε κιόλας σας πληροφορώ... πράγμα που εμένα με βρήκε απολύτως σύμφωνη για δύο λόγους: πρώτον διότι το κομμάτι ήταν συμπαθητικό και δεύτερον διότι, αντί να διοργανώνουν διαγωνισμούς οι άλλες χώρες και μετά να φτωχαίνουν και να ζητάνε δανεικά απο τη Γερμανία, ας τον διοργανώσει καλέ απ'ευθείας η Γερμανία, που έχει και λεφτά, να μη μας τρώει κι η γκρίνια τους... αν και για να λέμε του στραβού το δίκιο, μπορεί να το γεμίσαν πόντους το τραγουδάκι απο φόβο οι υπόλοιπες οι χώρες... σου λέει, μη πέσουμε στην ανάγκη τους, τουλάχιστον να έχουμε να τους θυμίσουμε τα 12άρια που τους χώσαμε στη Eurovision!!!) και μετά κάτι μπαλάντες ακόμα απο Πορτογαλία και Ισραήλ (αυτός ειδικά ο Ισραηλινός, κλάααααμα... πολύ πονούσε ο φουκαράς...) και μια ακόμα με χρώμα απο, τι άλλο, δεκαετία 80', απο την Δανία κι έναν τύπο που το μαλλί του ήταν ίδια περούκα και μετά τον φύσηξε ο αέρας και αποδείχτηκε οτι δεν ήταν (περούκα)... αλλά τί τα θες, χειρότερο κατά τη γνώμη μου είναι να δείχνει το φυσικό σου το μαλλί καούκα παρά να είσαι μπίτι φαλακρός...
Και έτσι τελείωσε αυτό το κομμάτι του διαγωνισμού... αλλάξαν οι τηλεπαρουσιάστριες φορέματα (προς το χειρότερο ως συνήθως...) κι άρχισε η βαθμολογία... απ'όλα είχε ο μπαξές... κάτι χαζές που κάναν δέκα ώρες να απαντήσουν, μια χοντρή που έμοιαζε με πορνοστάρ (και μπορεί και να ήταν, δεν το αποκλείω...) όλο τον κόσμο να προσπαθεί να μιλήσει νορβηγικά (απλούστατο...) και καμία μα καμία έκπληξη... εμείς δώσαμε το 12άρι μας εκεί που το δίνουμε απο τότε που γεννήθηκα και το πήραμε πίσω λίγο μετά ακριβώς απο εκεί που το δώσαμε (ααααααχ κύριε Αλέξη μου, σαν να ντρεπόσουν να το πεις φέτος μου φάνηκε... βέβαια μπορεί να ήταν κι η ιδέα μου...) και γενικά όλα κύλησαν αρμονικότατα... και το μόνο μαράζι που θα μου μείνει είναι που ένα παπούτσι της προκοπής δεν είδα, έτσι για να ζηλέψω κι εγώ η αγράμματη λίγο...